ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤON ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΣΤΑΘΗ : Sergio Larrain

Ο sergio larrain γεννηθηκε στις 5 Νοεμβρίου το 1931 στο Σαντιάγκο της  Χιλής. Γιος αρχιτέκτονα.

Είχε αγαπήσει την μουσική από μικρό παιδί. Ετσι όταν ήρθε η ωρα να πάει στο κολλέγιο διάλεξε να σπουδάσει μουσική στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια  το Berkley. Το 1949 κατά την διάρκει των σπουδών του στο Berkley ανακάλυψε το πάθος του για την φωτογραφία. Αγοράζει μια Leica IIIC και ξεκινά να φωτογραφίζει.  Παράλληλα σπουδάζει και δασολογία.

Θέλησε να συνδυάσει τα δύο του πάθη την φωτογραφία και την δασολογία. Ετσι αφού αποφοίτησε από το Berkley  το 1953 παρακολούθησε μαθήματα στο πανεπιστήμιο του Μιτσιγκαν .

αποφοιτά από το πανεπιστήμιο  και  ξεκινήσε να ταξιδεύει . Κυριώς  στην ευρώπη και στη μέση ανατολή. Τότε ξεκινά να εργάζεται ως φωτογράφος. Καθως ταξίδευε αποθανάτιζε ότι έβλεπε. Το 1956 το βραζιλιανικό περιοδικό O Cruzeiro ανακαλύπετι το ταλέντο του  larrain και του προτείνεi  συνεργασία. Παράλληλα Συγκέντρωνει  ένα πορτφόλιο από τις καλύτερες φωτογραφίες και τις έστειλε στο MOMA της Νεας Υορκης  το οποίο αγόρασε 2 φωτογραφίες του.

Το 1958 δέχεται υποτροφία από το βρετανικό συμβούλιο για να παραγάγει μια σειρά φωτογραφιών που να τεκμηριώνουν την εξέλιξη του Λονδίνου. Την ίδια χρονιά ο Breson βλέπει της φωτογραφίες  του με παιδιά του δρόμου και του προτείνει να δουλέψει για το Magnum.  Ετσι ο Larrain  ξεκίνησε να συνεργάζεται το 1959 και το 1961 γίνεται κανονικό μέλος του Magnum. Επιστρέφει στην Χιλή το 1961 έπειτα από πρόσκληση του Πάμπλο Νερούδα για να φωτογραφίσει το σπίτι του. Εγκαθιστάται στο βαλπαραϊσο .και εκεί θα βγάλει ίσως τις πιο ολοκληρωμενες του φωτογραφίες.

Το 1968 έρχεται σε επαφη με τον Βολιβιανό γκουρου Óscar Ichazo και σταμάτησε ουσιαστικά να φωτογραφίζει προκειμενου να μελετησει τον ανατολικό πολιτισμό και μυστικισμό,υιοθετώντας ένα τροπο ζωής συμφωνα με τα ιδανικά του. Εκτοτε αφιερώθηκε στη διάδοση της γνώσης της γιόγκα ,το γράψιμο ,τη ζωγραφική και περιστασικά τη λήψη περιέργων φωτογραφιών.

Από τα πρώτα χρόνια του σαν φωτογράφος εκδήλωσε μια διάθεση πειραματισμού. Υπάρχει το εξής ενδιαφέρον κινηματογραφικό trivia. Ένα απόγευμα στην δεκαετία του ’50 φωτογραφίζοντας έξω από την Notre Dame στο Παρίσι, συνέλαβε τις ιδιωτικές στιγμές ενός ζευγαριού αλλά μπόρεσε να το διαπιστώσει μόνο αργότερα κοιτώντας τα κοντάκτ. Το περιστατικό αυτό ενέπνευσε στον αργεντινό συγγραφέα Χούλιο Κορτάσαρ το διήγημα “the devil’s drool”, το οποίο αργότερα αποτέλεσε την βάση της κινηματογραφικής τανίας “Blow Up” του M. Antonioni!!

Η έλξη του Larrain στον μυστικισμό αντανακλάται από νωρίς στην πεποιθησή του ότι οι καλές φωτογραφίες εκπορεύονται από μια ιδιαίτερη πνευματική και ψυχική κατάσταση, ένα είδος χάρης ή χαρίσματος. Αυτό το χάρισμα μπορεί να εκφραστεί όταν έχει απελευθερωθεί από τις συμβάσεις και είναι ελεύθερο σαν παιδί που πρωτοανακαλύπτει τον κόσμο. Από εκεί και πέρα η οργάνωση του κάδρου είναι κάτι σαν παιχνίδι.

Έλεγε :

Μία καλή εικόνα δημιουργείται μέσα από την χάρη. Η χάρη εκδηλώνεται όταν έχει απελευθερωθεί από συμβάσεις, ελεύθερη όπως ένα παιδί που ανακαλύπτει νωρίς την πραγματικότητα. Μετά, το όλο παιχνίδι είναι στο να οργανώσεις το κάδρο.